La Colombe d’Or speelde een sleutelrol in de bekendheid van Saint-Paul de Vence als een dorp waar kunst de gemeenschappelijke noemer is. Vandaag is het hotel-restaurant nog steeds een begrip. Meer dan honderd jaar oud en doordrenkt van (kunst)geschiedenis: hier sliepen of dineerden Picasso, Léger, Chagall, Calder, Miró... Het verhaal wil dat rekeningen soms werden betaald met kunstwerken – en die historie voel je nog steeds overal in het hotel.
Deze keer hebben we er niet geslapen, noch gegeten (dat deden we wél, meer dan twintig jaar geleden), dus we kunnen niet met zekerheid zeggen of service, kamers en keuken je vandaag nog meenemen op een voyage. Wel merkten we dat reserveren steeds moeilijker wordt, en dat de tafels op het ruime terras zó dicht bij elkaar staan dat ze haast tegen elkaar lijken geplakt.
Gezellig druk of te gehyped? We konden het niet aan de lijve ervaren, dus op het eerste gezicht misschien een reden om wat terughoudend te zijn met een aanbeveling. Maar de geschiedenis, de inrichting, de sfeer en de kunst doen ons hart nog steeds sneller kloppen.
